تنها راه لاغری دائمی

اگر می خواهید که به طور طبیعی لاغر شوید و لاغر هم باقی بمانید، نه رژیم گرفتن به شما کمک خواهد کرد و نه قرص خوردن. در واقع نه تنها به شما کمکی نخواهد کرد، بلکه اضافه وزن شما بیشتر نیز خواهد شد و شما را به سمت گزینه ی دردناک و پر خطر دیگری هدایت خواهد کرد: رفتن زیر تیغ جراحی برای خارج کردن چربی های بدنتان. مشکل "غذا" نیست، مشکل چیزی در "درون" شماست... بسیار عمیقتر از آنچه در ظاهر می بینید

ایده ی اصلی که تمام رژیم های غذایی برای لاغر کردن شما دارند، این است: "اگر چاق هستید، دلیلش آن است که چیزهایی می خورید که شما را چاق می کنند. میزان کالری و چربی بیش از حدی وارد بدنتان می شود و در نتیجه وزن اضافه می کنید. پس اگر غذاهایی را که کمتر کالری دارند مصرف کنید لاغر خواهید شد."

اما واقعیت این است که در عمل، 90% کسانی که رژیم می گیرند دقیقا چیزی عکس این را تجربه می کنند. آنها در ابتدا با شور و شوق خود را مقید به اجرای رژیم غذایی می کنند و حتی در هفته های اول کاهش وزن شدیدی را تجربه می کنند. اما کمی بعد مشکلات زیر رخ می دهند:

- اجرای دقیق و مو به موی رژیم غذایی سخت تر می شود. تمام غذاهای ممنوعه یکدفعه جذابتر از پیش به نظر می رسند و ولع شدیدی به خوردن آنها حس می کنید. کنترل کردن حس ویار به بعضی از غذاها واقعا دشوار می شود.

- بعضی از مواقع احساس می کنید که ذائقه ی طبیعی خود را از دست داده اید و غذاهایی که در رژیم شما قرار دارند طعم خود را از دست می دهند.

- اگر حتی ذره ای از رژیم غذایی خود خارج شوید احساس گناه و عذاب وجدان به شما دست می دهد. این ناراحتی و دلخوری از دست خودتان کنترل کردن اشتهایتان را حتی دشوار تر می کند.

- بالاخره در یک نقطه، کنترل خود را از دست می دهید و تصمیم می گیرید که لااقل برای چند روز به زندگی عادی خود بازگردید و غذاهایی را بخورید که واقعا دوست دارید. هنوز چند روز از این تصمیم شما سپری نشده، اما تمام وزنی که کم کرده بودید باز می گردد و این بار حتی بیشتر از قبل چاق می شوید. در نتیجه خود را شکست خورده تصور می کنید و در درون مایوس و دلخور می شوید.

اصل اول: سرعت سوخت وساز بدن شما باید بالا برود
بدن شما تمام غذاهایی را که وارد آن می شود می سوزاند و تبدیل به انرژی می کند. به این روند سوخت و ساز یا همان متابولیزم اطلاق می شود. اگر سرعت سوخت و ساز بدن شما به اندازه ی کافی بالا نباشد، بدن شما بجای دفع کردن غذاهایی که نیازی به آن ندارد، آنها را در خود به صورت چربی ذخیره می کند. سیستم سوخت و ساز انسان این قدرت را دارد که از شر غذاهای اضافی خلاص شود. به همین شکل بعضی از افراد سیستم سوخت و ساز بهتری دارند. در نتیجه شما در بین آشنایان خود می توانید کسانی را بیابید که بیشتر از شما غذا می خورند اما از لاغری مفرط رنج می برند! دلیل این پدیده خیلی ساده است: آنها سرعت سوخت وساز بالاتری دارند و بدنشان غذای اضافی را در خود جذب نمی کند و نکته ی جالب که ما می توانیم از آنها یاد بگیریم این است: اگر بتوانیم سَبکِ زندگی آنها را کپی کنیم، سرعت سوخت و ساز بدن ما نیز به همان شکل بالا خواهد رفت.
 
اصل دوم: گرسنگی "طبیعی" باید جایگزین گرسنگی "عصبی" شود
این دو سناریو را تجسم کنید و به من بگویید که کدام را بیشتر در طی روز تجربه می کنید؟

1- در خانه یا محل کار نشسته اید. ناگهان احساس گرسنگی عجیبی سراغتان می آید. احساس ضعف جسمانی شدید می کنید. تنها چیزی که می خواهید این است که به سمت یخچال بدوید و چیزی بخورید. ممکن است خوردن شیرینیجات شما را در این حالت آرام کند. به هر حال می خواهید هر چه زودتر چیزی بخورید.

2- مشغول کارهای روزمره هستید. کم کم احساس می کنید که ته دلتان خالی می شود و احساس گرسنگی ملایمی می کنید. اما به کارتان ادامه می دهید و آن را فراموش می کنید. نیم ساعت بعد دوباره گرسنگی را حس می کنید و این دفعه فشارش بیشتر شده. ممکن است دوباره به کارتان ادامه دهید. باز هم نیم ساعت دیگر به تدریج گرسنه می شوید بدون آنکه شدت آن در حدی باشد که کنترل خود را از دست بدهید.

در هر انسان عادی، هر دو شکل گرسنگی اتفاق می افتد. اما در کسانی که دچار اضافه وزن هستند، نوع یک بیشتر رخ می دهد. به این شکل گرسنگی که ناگهانی شما را گرفتار می کند گرسنگی عصبی یا عاطفی می گوییم. به نوع دیگر، گرسنگی طبیعی گفته می شود و همان نوع از گرسنگی است که افراد لاغر بسیار تجربه می کنند. اگر شما به طور زیاد در طی روز دچار گرسنگی تدریجی یا همان "طبیعی" شوید، معنایش آن است که سرعت سوخت و ساز شما افزایش یافته است و بالا رفتن سرعت سوخت و ساز بدن یعنی سوختن چربی های اضافه و لاغر شدن طبیعی، بدون آنکه مهم باشد چه می خورید.

منبع : آتي اسپرت

شما هم می توانید در مورد این مقاله نظر دهید