شناخت بادکش و انواع بادکش گذاری

از بادکش برای درمان بسیاری از بیماریها استفاد می شود . امروزه بادکش را به دو دسته گرم و سرد تقسیم بندی می کنند؛ به این ترتیب که بادکش به شیوه سنّتی را که با استفاده از آتش و لیوان یا کوزه انجام می شود به عنوان بادکش گرم و بادکش از طریق دستگاه های ساکشن دستی یا برقی را به عنوان بادکش سرد می شناسند.

بادکش سرد تقریبا معادل بادکش هایی است که در طبّ قدیم و با ابزاری مانند شاخ و با ایجاد مکش از سوی حجّام انجام می شده است. طبق نظر حکما و اطباء و بنابه تجربیات فراوان، پرواضح است که تاثیر بادکش گرم در درمان دردها و بیماری ها بیشتر از بادکش سرد است.

3 نوع بادکش گذاری

1- بادکش متناوب( منقطع): گاهی برای جلوگیری از کبودی موضع یا برای جلوگیری از عوارض بادکشهای خاص، مثلا روی پوست صورت و گونه، از بادکش متناوب استفاده می شود؛ بدین صورت که پس از ایجاد خلاء و ثابت شدن لیوان روی پوست، پس از 3 تا 5 ثانیه لیوان از روی پوست جدا شده؛ مجددا هواگیری می شود و روی پوست گذاشته می شود. عمل تثبیت و جدا کردن لیوان بین 20 تا 40 مرحله تکرار می شود. از این روش بادکش می توان در بادکش نقاط مختلف صورت  و نیز برای آماده کردن موضع حجامت استفاده کرد.

2- بادکش ثابت: در این روش لیوان یا لیوان ها در طول مدت زمان مشخصی به طور ثابت روی پوست بدن بیمار قرار مـی گیرند و پـس از اتـمام زمان بادکش از بدن جدا می شوند؛ مثلا در بادکش وسیع کتف و کمر که در درمان کمردردها و رفع خستگی مزمن کاربرد دارد.

3- بادکش متحرک یا لغزان: در بادکش متحرک قبل از بادکش گذاری، موضع را روغن مالی می کنیم( جهت روغن مالی می توان از روغنهای طبیعی نظیر روغن زیتون، روغن کنجد، روغن بادام تلخ یا روغن سیاهدانه استفاده کرد.) پس از روغن مالی، بادکش را روی بدن ثابت می کنیم و سپس به آرامی آن را با دست روی پوست به حرکت در می آوریم، این عمل باعث گرمی( سرخی) موضعی شده و در رفع اسپاسمهای عضلانی و خستگی مفرط بسیار موثر است.

منبع : آتي اسپرت

شما هم می توانید در مورد این مقاله نظر دهید