نکات ایمنی در کوهستان

كوهستان مانند دریا ممكن است خطرات گوناگونی پیش بیاورد كه می‌توان به سقوط بهمن اشاره کرد. یك اسكی‌باز حرفه‌ای در روی پیست یا پایین شیب به ندرت از جمعیت جدا می‌افتد و مناطق علامت‌گذاری شده را كه مجهز به وسایل كمك‌های اولیه است ترك نمی‌كند. در واقع ورزشكاران مطلع كه اقدام به صعود می‌كنند، اشكالات كار خود را در نظر گرفته و از یك راهنمای باتجربه استفاده می‌كنند. در عوض عده‌ای هستند كه بی‌احتیاط و به صورت دسته‌جمعی به راه‌پیمایی و گردش در كوهستان می‌پردازند و بی‌پروا در این راه گام می‌نهند. در صورتی كه پیش از حركت و طی مسیر پاره‌ای احتیاطات مقدماتی رعایت شود، از بسیاری از این پیشامدها می‌توان اجتناب كرد...

اقدامات پیش از حركت
• سعی كنید در شرایط بدنی خوبی باشید: چند هفته پیش از اقامت در كوهستان از تغذیه مناسب استفاده كنید و به نرمش‌ها و ورزش‌های متناسب بپردازید.
• تجهیزات خود را بازدید كنید: كفش خوب برای راه‌پیمایی كه كف آن لیز نخورد و پا را فشار ندهد و انگشتان پا به راحتی در آن حركت كند و لباس‌های گرم پیش‌بینی كنید. یك بارانی و یك "ملافه مخصوص نجات"، پتوی پلاستیكی فلزی خیلی سبك (با وزن حدود 60 گرم) كه حرارت بدن را چند ساعت متعادل نگه می‌دارد، یك كیف كمك‌های اولیه، یك چاقو و یك تكه‌بند در داخل ساك قرار دهید.
• به اخبار هواشناسی (از طریق سازمان هواشناسی كشور) توجه كنید تا در اثر هوای نامساعد طی راه غافلگیر نشوید.
• تنها حركت نكنید و حركت و خط سیر خودتان را به شخصی كه در محل اقامت‌تان باقی می‌ماند، اطلاع دهید.


اقدامات حین حركت
• مواظب شیب‌های علف‌دار خیس باشید كه خیلی لغزنده است.
• زیاد تأخیر نكنید و در فكر مراجعت هم باشید، زیرا سرازیر شدن از كوه هم به اندازه بالا رفتن از آن پر زحمت است و اغلب حوادث هنگام پایین آمدن از كوه رخ می‌دهد.
• فكر كنید شما تنها در كوه نیستید و مراقب باشید سبب سقوط سنگ‌ها نشوید.
• مواظب هوا باشید. از رگبار بترسید و اگر وضع هوا تهدیدكننده شد، بلافاصله از راهی كه آمده‌اید، برگردید.
• با استفاده از نزدیك‌ترین راه در فكر یافتن یك محل محفوظ برای حفاظت از ضربات صاعقه باشید.


نكاتی درباره سرمازدگی‌
سرمازدگی هنگامی اتفاق می‌افتد كه عضو در معرض سرمای مرطوب در هوای صفر درجه یا پایین‌تر قرار گیرد. این عارضه، با افت دمای بدن یكی نیست كه طی آن درجه حرارت تمام بدن پایین می‌آید و با یخ‌زدگی شدید كه یك بیماری دردناك و تاولی شكل و خارش‌دار است و اغلب در نتیجه تماس طولانی پوست با یك جسم سرد و مرطوب (محصولات یخ‌زده) ایجاد می‌شود، نباید اشتباه شود.

تظاهر سرمازدگی، با سفید شدن و احساس سوزن سوزن شدن پوست،‌ خارش، سوزش و سپس بیحسی موضعی همراه است. آب محتوی در سلول‌ها به تدریج یخ می‌زند و فعالیت سلولی را مختل می‌كند و بعداً مرگ سلولی فرا می‌رسد، كه همیشه فوری نیست بلكه ممكن است تا دو ماه بعد اتفاق بیفتد.

سرمازدگی‌ها كم و بیش وخیم‌اند، از تاول كوچك تا حالت شوك، كه نیاز به كمك‌های حیاتی دارد و با مشاهده ظاهر آن هیچ كس نمی‌تواند اظهارنظر كند كه آیا این عارضه به یك نكروز (سیاه شدن و مرگ عضو) منجر خواهد شد یا جوش‌خوردگی ساده زخم. اصولا سرمازدگی سه مرحله را طی می‌كند: خواب‌رفتگی (حس مورمور در انتهای اعضا)، سرمازدگی مشخص (بیحسی قسمت‌های یخ‌زده) و بالاخره گانگرن (كه ممكن است متعاقب یك گرم شدن شدید اتفاق افتد) و با دردهای شدید همراه است.


كارهایی كه باید انجام داد
درمان‌، بستگی به درجه پیشرفت و مرحله سرمازدگی دارد، ولی یك اصل غیرقابل تغییر باید رعایت شود: هیچ گاه نباید سرمازدگی را با مالش دادن یا قرار دادن فرد سرمازده در كنار وسیله گرمازا معالجه کرد.


خواب‌رفتگی
اگر انتهای عضو شما به مورمور یا كرختی دچار شده است، بلافاصله اطراف آن را شل كنید (مثلاً در صورت ابتلای پا، كفش‌هایتان را درآورید)، پاها را به زمین بكوبید و دست‌ها را بهم مالش دهید تا وقتی كه احساس كنید عضو شما به حال اول بازگشته است.


چه باید كرد؟
به سرعت (طی چند ساعت) اعضای انتهایی شما در معرض خطر یخ‌زدن قرار می‌گیرد و به خصوص بی حس می‌شود. حتی گرفتن پوست با انبر هیچ دردی ایجاد نمی‌كند. برای گرم شدن، آن را مالش ندهید، حمام گرم ندهید و تا زمان رسیدن كمك و انتقال به بیمارستان، اعضای یخ‌زده را در قسمت‌هایی از بدن قرار دهید كه حرارت بیشتری دارد، قرار دهید. ممكن است پس از گرم كردن نامناسب قسمت سرمازده، سیاه شدن عضو اتفاق افتد. در این صورت دردهای خیلی شدید و حتی حالت شوك بروز می‌كند. امدادگران اورژانس را به سرعت احضار كنید و تا انتظار رسیدن آنها، بیمار را كه در پوششی پیچیده شده، دراز كنید. اگر هوشیار است، به او نوشابه‌های گرم و قنددار بنوشانید.

منبع : گروه سلامت سیمرغ

شما هم می توانید در مورد این مقاله نظر دهید